Toe­gang tot 8 mil­jard men­sen in je net­werk

"La Red is Spaans en staat voor 'het netwerk'. Er zit zoveel waarde in een netwerk en ik wist, toen ik 15 jaar geleden begon, dat ik daar iets mee wilde doen.  Ik kwam erachter dat ik een manier van werken had ontwikkeld die voor mij normaal was. Ik dacht na over een tactiek: 'wie werkt waar en wie heb ik nodig om een plan te laten slagen?'. Vanuit die tactiek ging ik ermee aan de slag om deze mensen als mens te leren kennen. Hierdoor kon verbinding ontstaan tussen ons als personen. Deze verbinding hielp vervolgens om plannen uit te rollen en te laten slagen.

Het blijft uiteraard niet alleen bij het bedenken van een tactiek over wie je wilt leren kennen. In het moment moet je authenticiteit meebrengen en oprechte interesse hebben in de personen die je treft. Mij werd telkens teruggegeven dat ik 'te vertrouwen' was. Zo werd er gezegd dat als er met mij iets vertrouwelijks besproken werd dat men zeker wist dat dat nergens anders terecht kwam. Ik zou altijd iets komen brengen waar mensen ook wat aan konden hebben. Ik ben me toen verder gaan verdiepen in de werking van deze beelden. Het bleek dat deze beelden mij een gunfactor opleverden. Uiteindelijk realiseerde ik mij dat deze gunfactor te creëren is door op een authentieke wijze werkzaam en geïnteresseerd te zijn. Als je je manier van werken inricht volgens deze principes kan je succesvoller zijn omdat men je zaken gunt: geven creëert immers krijgen!

Mijns inziens is het gelukt door het feit dat ik mijn ikigai had gevonden en daar slaan mensen op aan! Ikigai is een Japans woord. Op het Japanse eiland Okinawa woont een opvallend groot aantal actieve en gezonde honderdjarigen. Dat feit wordt in verband gebracht met hun leefwijze, waarin het Japanse concept ikigai – letterlijk vertaald als 'het geluk altijd bezig te zijn', maar in feite vooral 'zin van het bestaan', centraal staat. 

Als je alleen op zoek gaat naar zaken waar je denkt direct wat aan te hebben, ga je de mist in. Puur en alleen gericht zijn op verkoop en daarbij zaken uitsluiten beperkt. In plaats van dit transactiegericht denken zal je netwerkend werken moeten toepassen. Netwerkend werken is uiteraard wel met zorg bedenken wat je wil bereiken en met wie dat zou lukken. Los van 1-op-1 ontmoetingen zijn bijeenkomsten een effectieve manier om met je tijd om te gaan én de mensen te treffen die je graag ziet. Het is voor een bepaald doel vaak gewoon beter dat je naar een netwerkbijeenkomst van VNO-NCW gaat dan naar een haringparty bij de plaatselijke visboer. Als je bedacht hebt op welke plek je moet zijn,  bekijk dan vooral welke mensen daar zijn. Het is dan van belang om een aantal vragen te beantwoorden. Bijvoorbeeld: Kan ik wat met deze mensen. Vinden ze mij aardig, vind ik hen aardig en is er een klik? Als dat zo blijkt te zijn, dan gaat er een wereld voor je open. Het is niet een vooropgezet acquisitieplan dat gericht is op directe verkoop, maar een manier van werken die mensen en ideeën aan elkaar koppelt vanuit de overtuiging dat je wat voor elkaar kan betekenen.

Ik zie dat veel bedrijven de fout maken om sociaal kapitaal niet op de balans zetten. Directies en HR-managers vergeten dat vaak. Ik pleit ervoor dat dit sociaal kapitaal net zoals goodwill wordt gewaardeerd. Als je de netwerken van medewerkers in beeld brengt en daarvan gebruik gaat maken, dan levert dat een onwaarschijnlijk grote bron aan mogelijkheden op. Zo zie je vaak bij reorganisaties dat er van een flink aantal mensen afscheid moeten worden genomen. Deze mensen worden vervolgens in een mobiliteitstraject gezet. Hiermee leg je het probleem buiten jezelf. Dat kan anders! Iedereen snapt dat bedrijven krimpen en groeien. Als je dan moet krimpen, dan vind ik dat je als directie moet bekijken hoe je de groep mensen waarvan je afscheid moet nemen, veilig ergens anders kunt laten landen. Deze mensen kan je laten landen door mogelijkheden in het netwerk van eenieder te bezien. In dat netwerk zitten altijd mogelijkheden. Het lukt niet altijd om iedereen een plek te geven door een dergelijke manier van werken, maar ik ben ervan overtuigd dat je voor 90% een nieuw begin kan verzorgen.

Het is tegenwoordig minder moeilijk om contact te onderhouden. De technische mogelijkheden maken het makkelijker om met veel meer mensen in contact te blijven. Wat niet is veranderd is het vertrouwen 'in de poppetjes van de ogen'. Op basis daarvan wordt de uiteindelijke beoordeling gemaakt of je 'goed nieuws' bent. Dat vertellen we nooit, maar dat doen we wel. Wat het mooie is van de technische ontwikkelingen is dat je goed in beeld kan brengen wie de kennisdragers zijn van de thema's die je belangrijk vindt. Dat kan je doen met netwerkanalyses. Met een 'druk op de knop' kun je rondom een bepaald thema inzichtelijk maken wie met wie praat en hoe die aan elkaar verbonden zijn. Zowel binnen als tussen organisaties. Wij voegen daar aan toe hoe je met deze kennis mensen aan elkaar kan koppelen en hoe je met de belangrijke spelers in contact kan komen. Dat richt je communicatie-effort. Je weet met wie je om tafel moet komen en hoe je daar kan komen. Dat scheelt veel tijd. Zo is het bekend dat je in 6 keer een hand geven de hele wereld door kan. Als je een helder doel hebt kan je bijvoorbeeld via LinkedIn in beeld brengen wie passen bij dat doel. Vervolgens kan je op basis van dit inzicht starten met het leggen van contact. Dit noem ik het latente kapitaal. Dat kapitaal ligt te wachten totdat het gemobiliseerd wordt.

Eind vorig jaar heb ik onze business club vaarwel gezet. Ik merkte dat die manier van samenkomen niet meer werkte. Ik heb de club omgevormd naar een sociaal kapitaal fonds. Je participeert daarin onder andere met geld en betaalt 88 euro per jaar. Achtentachtig is het getal van de overvloed!  Naast deze geldelijke bijdrage breng je een grote dosis hulpvaardigheid in. We zijn nu met 175 participanten en een groep van dergelijke omvang is te groot om te laten bedienen door 3 mensen. Daarom ben ik matchmakers aan het opleiden die elk een groep van 12 participanten onder hun hoede krijgen waarvoor ze hun ogen en oren open moeten houden. Heel praktisch zullen deze matchmakers per week gerichte aandacht aan 3 van hun participanten moeten besteden. Ik leer hen hoe ze dat moeten doen zodat het ze weinig moeite kost en veel oplevert. Over 5 jaar wil ik  2.070  matchmakers hebben opgeleid die over heel de wereld werkzaam zijn. Over 5 jaar is de wereldbevolking namelijk toegenomen tot 8 miljard. Als je die 8 miljard mensen wil bereiken in 2 stappen dan heb je daarvoor 27.243 mensen nodig. Netwerken werken zover door, daarna wordt het vaag. Ik ben deze 2.070 matchmakers in kaart aan het brengen en aan het 'mappen' op de wereld. Zij moeten op plekken zitten waar zij als knooppunt kunnen gelden. In deze ontwikkeling zit de groei en mijn droom voor de toekomst van het bedrijf. Samen kom je nu eenmaal verder!