Strij­den voor een ge­zond le­ven, Tat­ja­na Ro­ma­nyk, Ap­ti­tu­de He­alth

Op de middelbare school was ik dol op scheikunde maar ik zag mezelf niet hele dagen in het lab staan. Ook omdat mensen me enorm boeien, zocht ik een vak waarbij ik aanraking met mensen zou komen en koos toen voor de studie Farmacie. Mijn mede-studenten kozen na hun studie voor het overgrote deel ervoor om in een apotheek te werken of er één te openen, enkelen gingen de ziekenhuisfarmacie in en ik ging bij een farmaceut werken, al was dat toendertijd een minder logische en geaccepteerde carrierekeuze! Ik combineerde de laatste twee jaar van mijn wetenschappelijke studie met een opleiding commerciële economie. Daarna volgde ik een MBA-opleiding. Dat heeft mijn blik enorm verbreed. Ik zocht naar toegevoegde waarde in de maatschappij, wat kan ik betekenen?

Mijn grote passie is oncologie en dat wordt mede gevoed door een zekere angst en ontzag voor kanker in zijn algemeen. Vakmatig kun je er alles in kwijt, wetenschappelijk moet je bij blijven, je bent constant aan het leren maar tegelijkertijd weet je dat kanker een enorme impact heeft op de patiënt en alle betrokkenen daaromheen. Met mijn organisatie ondersteunen we op verschillende vlakken de ontwikkeling en introductie van nieuwe behandelmethoden of middelen die uiteindelijk de uitkomst voor de patient verbeteren. Kanker is zo ingrijpend dat het je nederig maakt maar ook voldoening geeft om te mogen bijdragen aan de moeilijke, maar broodnodige strijd ertegen.

Uiteraard werk ik om omzet te genereren, maar een sterke drijfveer die ik heb is om een toegevoegde waarde te leveren aan de kwaliteit van leven van patienten die geconfronteerd worden met een vorm van kanker. Een business hieromheen bouwen kan in mijn ervaring alleen maar als je naast ratio, ook durft te gaan vertrouwen op je intuïtie. Al bij het interviewen van personeel is het goed om niet alleen naar het CV te kijken, maar ook te vertrouwen op je buik-gevoel. Hetzelfde geldt als er belangrijke zakelijke beslissingen moeten worden genomen, zoals financiering, het al dan niet uitbreiden, mogelijk afstoten van afdelingen, nieuwe markten bewerken, nieuwe producten ontwikkelen, etcetera. Ik heb in de afgelopen jaren geleerd dat besluiten die zijn genomen gebaseerd op zowel informatie als intuitie, de beste uitkomsten hebben. Mijn advies daarom is om te vertrouwen op dat buik-gevoel want dat geeft veel meer toegevoegde waarde dan je denkt.

De rode draad in mijn leven is leren en in beweging blijven om dat geleerde vorm te geven in iets wat meerwaarde biedt. Toen ik startte wist ik niet hoe groot dit bedrijf zou worden. Ik weet wel dat als ik ergens aan begin, het ook afmaak, ik ben daarin net een bulldog. Niet kunnen, dat staat niet in mijn woordenboek, want ik ben overtuigd dat als je iets echt wilt, je altijd een weg vindt om het te bereiken. Ik zoek ook in anderen naar dat 'echt willen'. Dat is niet alleen met je hoofd, maar met je hele wezen ergens voor staan. De mensen waar ik graag mee werk, lijken bij voorkeur niet op mij maar we delen wel dezelfde interne motivatie. Dat wat je goed maakt, zit minder aan de oppervlakte.

Ik kom uit een conservatief nest en daar leer je prudent zijn, voorzichtig te financieren bij voorkeur uit autonome middelen. De businesspartner, waar ik Prime mee ben gestart komt uit de VS. Hij bleek een andere benadering te hebben: het moest sneller, groter, doorduwen en aanvaarden dat je niet alle risico's vooraf kunt afdekken. Samen werden we een perfecte combinatie: ik moest sneller en hij wat afremmen. Doordat niet alle risico's zijn afgedekt, leerde ik te vertrouwen op mezelf en niet altijd te zoeken naar externe bevestiging. Belangrijk daarbij is dat je je niet kleiner maakt dan wie je bent. Vraag niet of je iets mag zeggen, zeg gewoon en handel. En als die tegenslag dan toch komt, beslis en houd je basisvertrouwen. Als iets niet werkt, trek snel de stekker er uit en ga door met een nieuwe aanpak. Ondernemen komt niet zonder lessen, maar het is nog altijd een fantastisch avontuur!