Winst be­ha­len voor ie­der­een, Jac­que­li­ne Prins, Mi­nis­te­rie van OC&W

De reden waarom ik deze portefeuille aanvaard heb, is dat het onderwerp dicht bij mij staat. Mijn moeder heeft mij in haar eentje opgevoed. Ondanks deze lastige context heeft zij mij alle kansen gegeven die ik maar kon bedenken. Zij heeft mij geleerd om voor mezelf te kunnen zorgen. Door haar houding heeft zij mij laten zien dat bijna alles kan. Dit gedachtegoed zet ik graag voort en is mijn belangrijkste drijfveer en de basis van mijn ambitie. Ik had 10 jaar geleden niet op deze plek kunnen zitten. Toentertijd was ik anders ambitieus. Die ambitie ging vooral over mijzelf en de doelen die IK wilde behalen. Ik sta nu veel meer open voor anderen en wil daarbij van betekenis zijn.

Ik ben geen zondagskind en niets gaat bij mij vanzelf. Ik probeer aan de mensen om mij heen over te dragen dat het niet altijd nodig is om een enorme strijd te leveren om te bereiken wat je wilt. Ik heb zelf veel moeten strijden en gun anderen dat niet. Uiteraard besef ik dat iedereen zijn eigen lessen moet leren, maar dat kan ook op een gemoedelijkere manier. Een voormalig bevelhebber van de landmacht leerde dit aan mij. Gedurende 2 jaar heb ik met hem samengewerkt. We hebben vele gesprekken gevoerd waarin de ‘the art of war’ onderwerp van gesprek was. We bespraken hoe je je opstelt in een strijd en welke strijd je juist moet laten gaan. Het was een generaal zoals je jezelf die ook voorstelt. Hij verzamelde allerlei talentvolle vrouwen om zich heen en zorgde goed voor deze talenten. Hij was echt een sponsor van deze vrouwen. Het hebben van een sponsor is van groot belang. Die sponsor is vaak de springplank naar een andere (hogere) laag in de organisatie. Door mijn eigen inzet, maar zeker ook door zijn ondersteuning, ben ik uiteindelijk in het Kandidatenprogramma van de Algemene Bestuursdienst terecht gekomen.

Als studie koos ik Franse taal en letterkunde. Toen ik deze studie in Leiden volgde kwam ik erachter dat het geen goede match was en ben ik overgestapt naar de studie rechten in Rotterdam. Uiteindelijk ben ik in internationaal recht afgestudeerd. Ik had bedacht dat mijn baan na mijn studie bij de diplomatieke dienst moest zijn. Na een ronde of 3 strandde ik daar met glans. In mijn zoektocht naar een baan kwam ik daarop bij de IND terecht. Ik kwam daar binnen met een grote groep net afgestudeerde juristen. Dit was een heel mooie tijd. Ik heb daar leren denken, leren werken, leren analyseren, pleiten en schrijven. Deze basisvaardigheden gebruik ik nog steeds in mijn dagelijkse praktijk. Na drie jaar als pleiter te hebben gewerkt, werd ik gevraagd om unitmanager te worden. Vanaf die tijd heb ik altijd leidinggevende posities bekleed binnen de overheid. Ik heb op velerlei posities gezeten. Ik heb na Justitie gewerkt bij Verkeer & Waterstaat, en bij Economische Zaken. Mensen zeggen wel eens dat ik te ongeduldig ben. Misschien klopt dat wel, maar ik zie dat meer als mijn kracht.

Ik heb altijd binnen de overheid gewerkt. Maar winst behalen op andere manieren dan in financiële zin vind ik heel belangrijk. Dat kan prima binnen de overheid. Daarnaast is de overheid een enorm complexe organisatie die telkens weer om innovatie vraagt. Dat vind ik interessant. Je hebt niet altijd de stok van geld om mee te slaan, maar je moet andere manieren gebruiken om beweging te creëren. Leiding geven binnen de overheid betekent aansturen en bijsturen op intrinsieke overtuiging en waarden van de mensen met wie je werkt. Een wens is dat het bedrijfsleven en de overheid meer met elkaar verbonden zouden raken. Dat gebeurt al vrij regelmatig, maar kan nog geïntensiveerd worden. Samen optrekken kan verbetering & vernieuwing versnellen.

Ik zie veel vrouwen om mij heen die helemaal hebben uitgestippeld hoe hun pad moet verlopen. Aan hen wil ik meegeven: “Maak het jezelf niet te ingewikkeld door je te beperken!”. Ik heb zelf nooit een stip op de horizon gezet en gedacht: “Daar moet ik heen. Bij mij gaat het veel meer om de vraag ‘'Wat kan ik allemaal?'’ Door continu dimensies aan mijn werk toe te voegen, krijg ik een antwoord op deze vraag. Ook zeg ik deze vrouwen: ‘Laat je zien en spreek je uit, ook al krijg je dan het stempel ongeduldig opgedrukt, doe het toch!’ Het is voor vrouwen nog vaak ingewikkeld om hun ambitie uit te spreken. Veel vrouwen denken dat hun harde werken wel zal worden opgemerkt. Misschien is dat wel zo, maar daar wordt niet direct de consequentie aan verbonden dat je dan ook de volgende directeur moet zijn.