Bij ons geen wit­te jas, maar een warm bad! Pa­tri­cia Zeg­waard, Rea­dy For Chan­ge

Mensen die de stap nemen om hulp te vragen moeten daarvoor in mijn beleving beloond worden. Het is niet goed om deze mensen te laten zitten en ze in een vaag dagprogramma te stoppen waarin ze de hele dag bezig zijn, maar geen stap verder komen om van hun verslaving af te komen. Op het moment dat iemand hier binnenkomt, legt hij in feite zijn leven in onze handen. Het opgeven van een verslaving voelt als het afscheid nemen van een vriend. Wij weten dat het altijd zo is dat je pas iets opgeeft als je er iets anders voor in de plaats krijgt. Wij bieden deze mensen dan ook een fijne omgeving en aandacht. Je voelt je bij ons op je plek en we verzorgen onze mensen goed. In veel zorginstellingen zie je vaak dat het  anders is. Daar zit je op een stoel die niet lekker zit en krijg je koffie die niet te drinken is. Wij vinden dat het  anders kan en kijken naar wat een mens echt nodig heeft. Je zal bij ons dan ook geen mensen in witte jassen rond zien lopen of nare ziekenhuisgeuren ruiken, maar je voelen alsof je in een warm bad terecht bent gekomen met aandacht voor jou als persoon.

Er werken hier 37 mensen en we behandelen zo'n 600 mensen per jaar voornamelijk uit de regio Rotterdam. Het is moeilijk  om de mens leidend te laten zijn. Je moet rekening houden met protocollen, zorgsystemen en kwaliteitstandaarden. Binnen Ready For Change is het gemakkelijker om een gerichte aanpak neer te zetten omdat we kleiner zijn. Ik hoef niet langs verschillende managementteams om ergens een akkoord op te krijgen, maar ik kan zelf beslissingen nemen. Wij zijn recentelijk overgenomen door Zorg van de Zaak waardoor onze instroom groter kan worden. Het verzorgen van de beste hulp moet altijd het uitgangspunt blijven. Ik moet kunnen blijven doen wat ik wil en niet vast gezet worden in een standaard, want dan sta ik niet meer achter mijn aanpak.

Als het de bedoeling is dat ons gedachtegoed meer landelijk wordt, dan geloof ik erin dat het zichzelf wel ontvouwt. Het is goed, zoals het gaat. Ik weet waar ik mijn energie in moet steken. Als iets niet goed voelt, dan doe ik het niet. Ik heb te vaak de ervaring gehad dat ik iets ben gaan doen wat niet goed voelde. Dit liep altijd op een teleurstelling uit.  Het is niet zo dat ik helemaal niets doe en denk dat alles wel goed komt. Ik heb het vermogen om de grote lijnen te zien en te weten wat er goed gaat en wat beter kan. Op basis van deze beschouwing weet ik wat me te doen staat en ga ik daarmee aan de slag.

In 2015 kregen we het nieuws dat Richard ziek was. Op een gegeven moment bleek zelfs dat hij niet meer beter zou worden. Op zo'n moment gaat er zoveel door je heen. Ons hele privéleven stond op zijn kop. We hebben toen gekeken  hoe we met deze verdrietige situatie konden omgaan. Ik was me in 2013 meer gaan richten op het werk voor de stichting 'Verslaafd aan jou'. Ik was minder betrokken bij de dagelijkse gang van zaken binnen Ready For Change. In januari 2016 heb ik besloten om de dagelijkse leiding over te nemen van Ready For Change. We wilden het bedrijf graag overeind houden. Het was voor ons belangrijk om wat wél goed was in ons leven ook goed te houden. Je moet op zo'n moment oppassen dat niet alles omrolt want privé rolde natuurlijk alles om. Ik voelde me alsof er een orkaan over me heen raasde en ik moest geloven dat mijn schip wel zou overleven. In deze tijd heb ik zoveel gehad aan het team. Zij hebben de boel met name in de beginperiode echt staande gehouden.

In deze periode heb ik mezelf continu voorgehouden dat ik rust moest behouden en mij geen zorgen moest gaan maken over later. Ik wilde mijn energie richten op de juiste zaken. In deze periode betekende dat we samen alles eruit moesten halen wat erin zat. We zijn met ons gezin gaan genieten van mooie dingen. Richard en ik zijn in 2015  getrouwd. Hij is met zijn kinderen naar New York gegaan op een prachtige reis. We gingen uit eten wanneer we dat wilden. Steeds bedacht ik me dat het wel goed zou komen.

Op een gegeven moment voelde ik dat ik op zoek moest naar een stevige zakenpartner. Richard kon dat op termijn niet meer zijn. Toen ik die dag erna opstond, wist ik dat ik contact op moest gaan nemen met Marius Touwen van Zorg van de Zaak. Voor ik het wist zat ik bij hem in de tuin. Hij was enthousiast over Ready For Change en ik voelde een klik met hem. Van huis uit heb ik meegekregen dat als je tegen een koper aanloopt die geïnteresseerd is en die koper heeft geld in zijn zak, dan ben je een sukkel als je hem laat lopen. De deal was dan ook snel gemaakt. De samenwerking met Marius verloopt heel erg prettig. Hij laat mij mijn gang gaan zo lang ik zorg dat alles klopt en ik de juiste cijfers kan presenteren aan het einde van het jaar. Deze beslissing heb ik puur op gevoel genomen en is ontzettend goed uitgepakt.

Alles wat me is overkomen heb ik een plek kunnen geven. Ik voel me gezegend met mijn vriendinnen. Ik heb acht vriendinnen die als een soort leger om mij heen zijn gaan staan. Ze hebben mij gesteund en geholpen om door te gaan. Ik kan met recht zeggen dat ik het zonder hen niet had gered om én het afscheid van Richard zo mooi vorm te geven én er te zijn voor mijn gezin én een bedrijf overeind te houden. Toch heb ik altijd het gevoel gehad dat ik het wel zou redden. Richard heeft dat ook gevoeld en dat zorgde voor rust. We hebben met volle teugen genoten van ons leven. Achteraf bezien zou je kunnen denken dat we zo veel hebben genoten omdat we misschien onbewust wisten dat we minder tijd hadden. Op het moment zelf is dit nooit onze drive geweest. Het bedrijf is voor mij het allermooiste wat we samen hebben neergezet. Ieder kastje of tafeltje hebben we samen in elkaar gezet. De dinsdag na de begrafenis ben ik dan gelijk weer aan het werk gegaan. Het voelt tot op de dag van vandaag voor mij als een warme omgeving.

In eerste instantie wil ik vooral rust creëren binnen ons bedrijf. Ik wil als organisatie eerst alles goed verwerken en daarna pas weer eventuele veranderingen vorm gaan geven. Het introduceren van een weekendprogramma binnen Ready For Change staat wel hoog op mijn wensenlijst. Mijn ondernemersgeest zorgt er voor dat er veel ideeën blijven opborrelen. Zo las ik laatst een artikel over 'de vergetenen'. Dit is een groep mensen die geïsoleerd, eenzaam en vervuild leven. Ze zitten soms al jaren zonder gas, water of licht. De maatschappij is hen vergeten en zij zijn verdwaald in het systeem. Ik zou voor deze groep graag iets willen betekenen. Ik heb dan ook gelijk in ons team gevraagd om contact te leggen met degenen die zich nu over deze mensen buigen. Kijkend naar de toekomst ben ik dus hoopvol en zet ik graag het mooie werk van het bedrijf dat ik samen met Richard heb opgezet voort!